սարփի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾˈpʰi]
վանկեր՝ սար•փի
- Թբիլիսի՝ ձեռնտու, օգտակար ◆ Համ սազի է ու համ սարփի: (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- օգուտ ◆ Ամեն մարթ իրա սարփեն է պտռում։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- սարփա անել, Ղարաբաղ՝
- իր արժանապատվությունից ցած չհամարել
- արժանի համարել, հարմար գտնել, լայաղ անել ◆ Քկոռ-Օղլուն տըսավ հեչ սարփա չարեց Պարզըված տեղեն ըլել նըստելու։ (Քյոռ Օղլի)
- սարփի գիժ, օգուտի համար սուտ խենթություն անող, շահի համար գժություն անող
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։