սափարի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑpʰɑˈɾi]
վանկեր՝ սա•փա•րի
- Ղարաբաղ՝ ճանապարհորդ, օտարության ճամփան բռնած ◆ Սափար չաքմիդ ես մեռնեմ, Խոսքերդ շաքարի ա։ Ահ ◆ Ալիր եմ աղել կյարի ա, Իմ յարս սաֆարի ա։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։