սելափ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɛˈlɑpʰ]
վանկեր՝ սե•լափ
- Ղարաբաղ՝ հեղեղ ◆ Սելավն եկավ, կալատեղս քանդեց, մինչև հիմա էլ խանգարված է մնացել։ (Ակսել Բակունց) ◆ Մի օր ... սելաֆը գալիս ա, լցվում ամարաթների մեջը։ Հժհք ◆ Ձորում մեջ ուրանց բեռներ թափող մշկներ անճախ փախան, պրծան, մնացած դանկեր ու ջորիք սելավ տարավ, խեղդեց։ Հժհք ◆ Արունը սելավի պես գելնե կէրթա։ Հժհք ◆ Մի ընցնի նամարդ մարդու կարմնջով, Թող սելավը տանի քեզ։ Հժհք
- (փխբ․) անսպասելի վրա հասած անհաջողություն, ամեն ինչ քանդող տանող սրբոց իրադարձություն ◆ Գլուխ պրծացնելու տարի ա, դուքանիս մեջը ծախեցի, առուտուրս վերջացրի, փողերն առնում եմ, որ գլուխս առնեմ քաշվիմ, ընչանք էս սելավն անց կենա, տեսնենք՝ գլխըներս ի՞նչ ա գալիս։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- սելաֆ շինել, շատացնել, հեղեղի պես թափել ◆ Ղրխբուլաղի ջուրը կշինեմ սելավ, էժան, բաժակը մի կոպեկ։ (Խաթաբալա)
- մի ընցնի նամարդ մարդու կարմնջով, թող սելավը տանի քեզ, Կարին՝
- նամարդին կըրմունջավն անց մեր կենալ, թող սելը քեզ տանե, Ղարաբաղ՝ ամենաանհյուս վիճակում էլ վատ մարդու օգնությունը մի ընդունի
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։