սիվեղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սի•վեղ
- Կարին, Ախլքալաք, Վան՝ Երկար՝ սղոցաձև տերևներով համեղ բանջար, ուտում են խաշած կամ խաշած ու տապակած. ցողունը՝ զոխը աղջուր են դնում, բուսնում է արտերի մեջ, սիբեխ ◆ Իսկ առվի եզերքները խոտերու մեջ կը բուսնին ուտելու բանջարներն՝ կովու ճակտիկ, պառվու մեզար, սիվեղ և այլն (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։