սիրողակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սի•րո•ղակ
- Սեբաստիա՝ մի տեսակ բույս՝ շատ խոշոր տերևներով, փշոտ գնդաձև ծաղիկներով (որը տղաները կատակով նետունեն աղջիկն վրա՝ մազերին՝ զգեստին և այլն)
- պատանիների ու աղջիկների դեմքին դուրս տված պզուկներ ◆ Էրեսվին, ճակատը սիրողակ վեր տըվեր է։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։