փակվել, մեղմանալ ◆ Թագուհին տեսավ, սիրտը թուլացավ... / Այն քարե սիրտը մաշվեց... հավեցավ (Րաֆֆի)
Չափից ավելի զգայուն դառնալ ◆ Ամուսնու մահից հետո սիրտը թոզացել էր
ուժից ընկնել◆ Սիրտըս փուրումըս թուլացավ անգալներու զախ անելեն «հարվածելուց»◆ Կյանքի բերումով այնքան տառապած էր, որ ինքնավստահ և միշտ խիզախ Չայլըգյանին սիրտը երբեմն կը տկարանար, վճռականությունը կը պակսեր «Նաիրի»
ուշաթափվել։ ◆ Կբաշխես, որ քեզ տեսնելու վրա ուրախացաու սիրտս թիլացավ(Պերճ Պռոշյան)
