սխտորածեծիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)խ•տո•րա•ծե•ծիչ 

  1. Կարին, Ջավախք, Կեսարիա՝ սխտոր ծեծելու փայտ, սանդի տոռն
  2. (փխբ․) շուտիկ մարդ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։