սյուրուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sjuˈɾuɾ]
վանկեր՝ սյու•րու
- Խարբերդ՝ կարմիր թունավոր փոշի, որը համարվում է վերքի դեղ (քսում են երեխաների շուրթերի շուրջը առաջացած վերքերին), ինչպես նաև երկաթեղենը խոնավությունից պաշտպանելու միջոց (ցանում են երկաթյա իրերի վրա) ◆ Կարագ յուղով սյուլյուլը կը շաղեն և վերքին վրան կը քսեն։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։