սնքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սըն•քար
- Արարատյան՝ սյան տակի քարը, այն քարը, որի վրա կանգնեցնում են սյունը, տան գերանների՝ սյուների տակ դրվող հենարան քար, սյան խարիսխ ◆ Խեղճ կրակված Վարդիթերս... սնի տակին, փարտի քամակին գլուխը սնաքարին դրած՝ անիրավ Տիրանի մի երկու խոսքը լսել է ու խելքամաղ էլել։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։