սոթլիգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɔtʰˈliɡ]
վանկեր՝ սոթ•լիգ
- Արարատյան՝ լպրծուն, ձեռքից դուրս պրծնող ◆ Խլպլտալով սոթլիկ ձկներ բազարումը հաց են լինում։ (Պոպոյի երգը, կինոնկարից)
- սահուն, սայթաքուն ◆ Սոթլիկ քարերիվրովը անց էր կենում։ Սահակ Ամատունի
- ողորկ, կոկ, հարթ ◆ Մոտանըմ ա տըենըմ, ինչ քար՝ հենց կոկլըիկ, հենց սոթլըկիկ, հոնց պըլպըլըմ ա, վըեր մարթ մըտիկ անիլով կըշտանըմ չի։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։