սոխկոռ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɔχˈkɔr]
վանկեր՝ սոխ•կոռ
- Արարատյան՝ խեղանդամ, հաշմանդամ
- շատ նիհար, կաշի ու ոսկոր ◆ Սոխկոռ ձի։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Սոխկուռ շուն։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Էքսի օրը դրանք եդ վեր են կենըմ, վեր են ըլըմ իրանց սոխկոռ ձիանուն, գնըմ։ Հժհք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։