սոհբաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սոհ•բաթ 

  1. Վան, Մոկս՝ քաղցր զրույց, հաճելի խոսակցություն ◆ Դե ոնց կըլնի, որ տարեն տասներկու ամիս սոհբաթով ջան ասենք, ջան լսենք։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. Վան՝ ուրախություն, խրաճխանք, առատ բարիքներով լի սեղան ◆ - Ուրախացի՞ր ին։ - Էլ խո՞սք կա... քեֆ, ուտել, խմել... սեղան, սոհբաթ: Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. սոհբաթ անել, սոհբաթ ընել, Ղարաբաղ՝
    1. զրույց անել, զրուցել ◆ Նռան գինին դրին սեղնի վրեն, սոհբաթ էրին: Սասնա ծռեր
    2. լարել, գործ գցել ◆ Համ էլ սազը սոհբաթ արա, Չալի, կանչի, ուրախացու։ Ժվ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։