սովրուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սով•րուկ 

  1. Խոտուրջուր, Վան՝ Խոտուրջուր, Համշեն՝ լավ սովորող
  2. Խարբերդ, Դերսիմ, Համշեն, Մուշ՝ սովոր, վարժված, սովորած ◆ Ապա ասունք սուվրըկ ին, հախաղացած ին, Կը խաղան, մեկ մեկին վնաս չտա։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. սորվուգ ձեռ չըկայնի, Մուշ՝ եթե մեկը սովոր է մի բան անել, բնրան դժվար է ետ վարժեցնել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։