սումաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սու•մաղ 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ, Հավարիկ, Քանդակ, Նոր Ջուղա՝ սամաղ, մի ծառ, որը տալիս է կորեկի մեծության թթու հատիկներ, որ գործ են ածում որպես համեմունք լուլաքաբաբի հետ և այլմ, աղտոր ◆ Առանց սումաղի լուլաքեբաբ կլինի՞: (Շիրվանզադե)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։