սուն

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սուն 

1. Մոկս՝ սյուն ◆ Ջոջ- ջոջ քարերը կրեցին, քարե սուն քարե սան զարկեցին ու շինեցին։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Ձենով Հովան էսաց. խիտ էլաց,- Դավիթ, կ՚էրթաս վար ճամխին էրկըթը սում կա. Քու թուր զարկիս, թի ան Պողվըտե սում կտրից, գընա։ Սասնա ծռեր ◆ Սիրտըս նման է էն փըլած տըներ,- Կոտրեր գերաններ, խախտեր է սըներ: ՀՊԵ
2. (փխբ․) պաշտպան, հովանավոր

Արտահայտություններ

1. Արարատյան՝ սուն տալ, դիմահար տալ - սյան պես մի բանի տակը դնել
   1. հենարան դարձնել - հենել ◆ Ձեռաց նա էլ փայտն էր սուն տալիս - կանգ առնում փողոցումն ու մեղեդին կլում։ (Պերճ Պռոշյան)
   2. Սեբաստիա՝ միջինքի պահքը լուծել
2. Մուշ, Բաղեշ՝ սուն ու գերան խուլ մնան - ասածը տան մեջ մնա - չլինի թե հանկարծ իմացվի՝ տարածվի

(երբ շատ տարօրինակ բան են լսում)

1. Սեբաստիա՝ Սնե սուն - մանկական մի խաղ - որի ժամանակ 4-6 երեխա մեկ-մեկ սյուն են գրավում - իսկ մեկը դուրս է մնում և աշխատում է նրանց տեղափոխելու ժամանակ որևէ մեկի տեղը բռնել
2. Սեբաստիա՝ Սնե սուն խաղալ - հարաշարժ՝ հարափոփող վիճակի մեջ լինել - մի տեղ հանգիստ չմնալ - տեղից տեղ փոխվել (ինչպես օր. երբ տունը կաթում է՝ տան մեջ անկյունից անկյուն տեղափոխվել)
3. Վան՝ հոգուն տուն տալ - սրտապնդվել - քաջալերվել ◆ Ըստեղ քիչմխյուկյուռ սուն տու թե որ կարնաս։ ՍՏՍ
4. Մուշ՝ տան սուն - տան՝ ընտանիքի հույսը՝ ապավենը
5. Մուշ՝ տան սունը կոտրել - տան՝ ընտանիքի հույսը՝ ապավենը մեռնել ◆ Ինոնց ձեն բռներ է գեղ. մկա՝ իմալ ապրին, եբ տան սուն կոտրի, ճրագն յընեցեր է։ Հժհք

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։