սուչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սուչ
- Մուշ, Ալաշկերտ՝ մեղք, մեղավորություն ◆ Մոտ եկավ, որ նրա սուչն էլ իմանա։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Մերն ըսեց- Լաո, սուճ հ՚ըմեն քումն է:Հժհք ◆ Քյաչալ Համազային ես զամին էլամ, … Իմս է սուջը: (Քյոռ Օղլի)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։