Jump to content

սռնուցք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)ռ•նուցք 

  1. աղացած ձավար ◆ Նույն ծեծած ձավարից կամ սպիտակ գլգիլից երկանքով աղացած սռնուցը չափով միացնում էին ամռանը՝ ձձմած թանի հետ, իսկ ձմռանը՝ բռնած թանի հետ (Եղիազար Կարապետյան)
  2. մանր ◆ Նրա (վառոդի) սռնուցք հատիկները մաղի ծակոտիներից թափվում էին հատակին փռված սթռոցին, վերջում այն մաղում էին, խոշոր հատիկները մնում էին աղի մեջ և չորանում (Եղիազար Կարապետյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։