սրբունճաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)ր•բուն•ճաղ 

  1. Մալաթիա՝ սահուն (գետին)
  2. ողորկ, սրբատաշ (քար և այլն)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։