Jump to content

սրմալի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)ր•մա•լի 

  1. Պոլիս, Վան, Տիգրանակերտ՝ ոսկեթելով ասեղնագործած ◆ Նը տղին հագած չուխան, Յախան սըրմալը խայթան, Նայելեն աչքըս թըռավ, Իս չառավ ան քեթառան։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Սիմ սմալի ալ փուշի, Աղջիկ սրտիս կը մաշի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. Խոտուրջուր՝ կանացի հատուկ անուն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։