սրտի արատներ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɾti ɑɾɑtˈnɛɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) սրտի կառուցվածքի կայուն փոփոխություններ, որոնք խոչընդոտում են արյան բնականոն հոսքին։ Կարող է լինել բնածին և ձեռքբերովի՝ պայմանավորված ռևմատիզմով, հազվադեպ՝ սեպտիկ էնդոկարդիտով, սիֆիլիսով, աթերոկարծրախտով։ Առավելապես դրսևորվում է փականային ապարատի խանգարումներով։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։