սևասունիչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սե•վա•սու•նիչ
- Վան՝ գորտնուկազգիների ընտանիքին պատկանող բույս ◆ Բարակ առվով մը ջուր պտույտ կընե այդ փոքրիկ դրախտին շուրջը ըև կանցնի ոռոգելու քովի ածուխները ուր ցանված են ռեհան, նանա, համեմ, սև սունիչ, բադրաբո գինձ ․․․ և այլն։
- այդ բույսի տափակ ու սև մանր անուշահոտ հատիկները, որ իբրև համեմ ցանում են գաթայի և այլ խմորեղենների երեսին, կամ գործ են ածում այլ նպատակներով, սև գնտիկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։