վերին ճշմարտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. անբասիր իրական՝ ճիշտ դրույթ ◆ Ապացուցման կարիք չի զգում։ Ընդունենք իբրև վերին ճշմարտություն, ինչպես ասենք՝ «մեկին գումարած մեկ հավասար է երկու»։ «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։