վերնալիք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɛɾnɑˈlikʰ]
վանկեր՝ վեր•նա•լիք
- Սեբաստիա, Կեսարիա, Խարբերդ՝ վերանալու՝ կորչելու՝ մեռնելու արժանի ◆ Սի վերնալիքը չվերցավ օր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։