վերջանալ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վերջանալ
վանկեր՝ վեր•ջա•նալ
Կազմություն
[խմբագրել]Արմատ՝ վերջ, վերջածանցներ՝ -ան-ալ:
Բայ
- (հզվդ․) վերջնակետին հասնել (ժամանակի մասին) ◆ Շաբաթը՝ ամիսը՝ գարունը վերջանալ:
- ծայրին՝ սահմանին հասնել (տարածության մասին) ◆ Ճանապարհը՝ հովիտը՝ անտառը վերջանալ:
- ավարտվելը, ավարտին հասնել (գործի՝ գործունեության՝ աշխատանքի և այլնի մասին) ◆ Աշխատանքը՝ հղկումը վերջանալ:
- սպառվել, պրծնել ◆ Հացը՝ պաշարը վերջանալ:
- որևէ հետևանքի հանգել, հետևանք ունենալ, պսակվել ◆ Բանակցությունը հաշտության պայմանագրով վերջացավ:
- գլուխ գալ, հաջողվել ◆ Համաձայնվեց երիտասարդը, ուրախանալով, որ գործը այդպես հեշտ է վերջանում: (Մուրացան)
- դադարել ◆ Աղմուկը վերջանալ:
- վերանալ, ցրվել, ցնդել, ամոքվել ◆ Տանջանքը՝ տառապանքը՝ նեղությունը վերջանալ:
- կյանքն սպառվել, կյանքի վերջը գալ, մեռնել, վախճանվել ◆ Նա տխուր նախազգում է, որ այլևս կյանքը վերջանում է։ (Ակսել Բակունց)
- վերջավորվել, որպես վերջավորություն՝ վերջնամաս կամ վերջնահնչյուն ունենալ ◆ Ի-ով վերջացող բառերը ենթարկվում են ու հոլովման։
- որպես վերջաբան՝ եզրափակում՝ լուծում ունենալ ◆ Վեպը վերջանում է հերոսի ինքնասպանությամբ։
- սահմանագծվել, սահմանափակվել, որպես սահման ունենալ, եզերվել ◆ Հովիտը վերջանում է բարձրաբերձ լեռներով։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ավարտվել, լրանալ, լմննալ (արևմտհ․)
- սպառվել, հատնել, պրծնել, տուտը կտրվել (գվռ․)
- հանգել
- հաջողվել, գլուխ գալ
- դադարել, կանգ առնել
- վերանալ, ամոքվել
- տե՛ս մեռնել
- վերջավորվել
- սահմանագծվել, սահմանափակվել, եզերվել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։