վերջվածք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒˈvɑt͡skʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վերջ•վածք 

Գոյական

  1. վերջ, վերջավորություն, որևէ բանի (գրվածքի, հոդվածի և այլն) ավարտական մաս

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]