վերցունել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վեր•ցու•նել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. բռնել, առնել (ձեռքը, բերանը և այլն) ◆ Նա կավը վերցնում էր, ձեռքի մեջ տրորում ու գունդ դարձնում։
  2. մի ընկած կամ ցածում գտնվող բան բարձրացնել, վեր առնել ◆ Վանոն… վերցրեց առաջին պատահած քարը և ետևի կողմից խփեց Ասատուրի մեջքին (Նաիրի Զարյան)
  3. իր վրա բարձրացնել՝ առնել, կրել (գիրկն առնել, ուսին՝ մեջքին դնել ևն) ◆ Տարակուսանքի մեջ էին, թե ով պիտի վերցնի այս բեռը (ԴԴ
  4. իր համար (օգտագործելու, սեփականելու ևն նպատակով) վեր առնել՝ ստանալ՝ ընդունել ◆ Գրելու թու՞ղթ ես ուզում, ահա քեզ, վերցրու՛ ինչքան ցանկանում ես։
  5. հետը վեր առնել՝ տանել՝ ունենալ, մոտը պահել՝ ունենալ ◆ Որքան կարող ես, հետդ ոսկի և ակնեղեն վերցրու ԴՂ
  6. իր հետ տանել, ուղեկից դարձնել - ◆ Վերցրու տասը հեծյալ և առաջ ընկիր դեպի Ռշտունյաց ամրոցը Դերենիկ Դեմիրճյան
  7. հանձն առնել, ստանձնել ◆ Պաշտոն՝ պարտականություն վերցնել։
  8. մեկից՝ մի տեղից որևէ բան ժամանակավորապես կամ փոխարինաբար առնել՝ իր մոտ բերել՝ ստանալ ◆ Հարևանից վերցնում է փլավ քամելու պղնձե մաղը (Ակսել Բակունց)
  9. գրավել, տիրել ◆ Այն երկրներում, որտեղ իշխանությունը վերցրել են կոմունիստները, գաղութարարների երգը երգված է (Կ. Ռյուկման)
  10. (առավելապես՝ մեջտեղից, միջից բառերի հետ) ◆ վերացնել, սպանել, ոչնչացնել։ -Մի քանի հոգու պետք է վերցնել մեջտեղից Գուրգեն Մահարի
  11. քաղել, ընկալել, յուրացնել ◆ Այն ժամանակ… ես գրքերից ոչինչ չէի վերցրել և ապրում էի գյուղաստանում Հովհաննես Հովհաննիսյան
  12. մի բանի տեղիք տալ՝ արժանի լինել, մի բանի տեղ թողնել ◆ Առարկություն՝ հակաճառություն՝ կասկած վերցնել։
  13. թույլատրել, տանել, հանդուրժել ◆ Տոպոյ վիճաբանություն չէր վերցներ (Կարապետ Կոստանյան)
  14. ընդունել, իր մեջ առնել՝ ընկալել ◆ Ռշտունյաց օդը հիվանդություն չի վերցնում Դերենիկ Դեմիրճյան
  15. հանել, վեր առնել ◆ Նա քոլոզը վերցրեց, ցույց տվեց գլխի պատռվածքը Հովհաննես Թումանյան
  16. փոխառել, ընդօրինակել, յուրացնել ◆ Քադաքական-իրավական ձևերը կարելի է վերցնել, ընդունել դրսից, յուրացնել, բայց լեզուն պետք է ստեղծագործել (Վահան Տերյան)
  17. բարձրացնել, դեպի վեր ուղղել, համբառնալ ◆ Ո՜հ, օտարասիրություն, օտարասիրություն, - Գոչեց բժիշկն, աչքերն երկինք վերցնեցով Հակոբ Պարոնյան
  18. առնել, բերել, հիշել ◆ Վերցնենք, իբրև օրինակ, հնչյունների առնմանությանը։
  19. խլել, հափշտակել ◆ Աղվեսը՝ հափ, վերցրեց պանիրն ու փախավ։
  20. տիրանալ, յուրացնել, սեփականել ◆ Վերցրել Է գյուղի ամենալավ հողերը և բոլորին խեղճացրել։
  21. առնել, գնել ◆ Ի՞նչ վերցրիր խանութից։
  22. գրավել, բռնագրավել ◆ Գյուղացիք կվերցնեն հողը (Վահան Տերյան)
  23. որպես վարձ՝ հատուցում ևն պահանջել՝ առնել ◆ Ամեն մի այցելության համար որքա՞ն Է վերցնում։
  24. ընդունել (ծառայության, սովորելու ևն) ◆ Պարոն վաճառական, իմ որդուս աշակերտ չե՞ք վերցնի (Ղազարոս Աղայան)
  25. բաձրացնել, վեր առնել, անջատելով հեռացնել ◆ Ուղեղի վրա մի ինչ-որ բղոճ կա, ուզում Է մաշով վերցնել (Ղազարոս Աղայան)
  26. ծածկույթը՝ վարագույրը ևն հետ քաշել՝բացել (իջեցնել, բարձրացնել ևն) ◆ Վերցրու՛ երեսիդ քողը, սիրելի՛ս Հ
  27. խոսելու իրավունք ստանալ՝ առնել ◆ Ձայն՝ խոսք վերցնել։
  28. բերք՝ արդյունք ստանալ՝ առնել ◆ Մեկ չափ ցանողը երեք հարյուր չափ Է վերցնում (Ղազարոս Աղայան)
  29. մի կողմ քաշել՝ դնել՝ տանել, իր տեղից փոխադրել ◆ Վերցրու այդ աթոռն այդտեղից, խանգարում Է անցուդարձին։
  30. ուղղություն ընդունել՝ առնել ◆ Աջ՝ ձախ վերցնել։
  31. վարձել, վարձակալել ◆ Սենյակ՝ անկյուն վերցնել:
  32. կալանավորել, բռնել ◆ Մեկին աշխատանքից են վերցրել, մյուսներին՝ տնից։
  33. կազմում Է բազմաթիվ հարադրական բայեր գոյականների և կապերի հետ, ինչպես՝ ձեռք վերցնել, գերի վերցնել, ետ վերցնել ևն, որոնք տե՛ս առաջին բառերի տակ
  34. գործածվում Է եղանակավորող բառի դերով՝ ուրիշ բայի հետ՝ ցույց տալով գործողության անսպասելիությունը՝ տարօրինակությունը կամ հնարավորությունն իբրև սպառնալիք ◆ Կինը մնաց այրի…մի տարի հետո… ամուսնացավ, դարձյալ մի անտառապահի… հետ, բայց, դե, նրան Էլ թխկացրին. վերցրեց ու երրորդ անգամ ամուսնացավ մի ուրիշ անտառապահի հետ ՅՀ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բռնել, առնել, ընդունել, վերցնել, ափարկել (հնց․), , ձեռքն առնել, ձեռք վերցնել, ձեռք տալ (գվռ․), վեր կալնել, վեր ունել
  2. բարձրացնել, վեր առնել
  3. առնել, կրել, բարձրացնել
  4. ստանալ, ընդունել
  5. հետ առնել, հետ վերցնել
  6. տանել
  7. ստանձնել, հանձն առնել, վրա առնել
  8. փոխառնել
  9. տիրանալ, տիրել, սեփականել, սեփականացնել, նվաճել, հափշտակել, բռնագրավել
  10. առնել, բռնել, պատել, համակել, կոխել (մութը, խավարը և այլն)
  11. դյութել, հմայել, հրապուրել, կախարդել, առինքնել, թովել, գերել, զլխել, դուր գալ, խելքից հանել, խելքահան անել (հնց․)
  12. կաշառել
  13. հետաքրքրվել
  14. ներգրավել, ներքաշել
  15. տեղավորվել, զբաղեցնել, տեղ բռնել, տեղ գրավել
  16. տե՛ս ընկալել
  17. տե՛ս հանդուրժել
  18. հանել, վրա առնել
  19. առնել, բերել, հիշել
  20. ընդօրինակել, փոխառել, յուրացնել
  21. տե՛ս խլել
  22. տե՛ս յուրացնել
  23. ընդունել
  24. վերառնել (հնց․),
  25. արժանանալ
  26. ստանձնել
  27. արտադրել, արդյունահանել
  28. վաստակել
  29. վարձատրել
  30. ժառանգել
  31. վայելել, քաղել
  32. հանգել, հասնել
  33. տե՛ս վարձել
  34. առնել, ճանկել (ժղ․), չանթել, չաթել,
  35. պահել
  36. արգելել, արգելակել, զսպել, պահել, վեր ունել (գվռ․)
  37. որսալ
  38. վերցնել, ընդունել, ստանալ
  39. գրավել, զբաղեցնել
  40. ներգործել, ազդել
  41. պատել, կապել,
  42. հայտնաբերել, բացահայտել, Երևան հանել
  43. սկսել, ձեռնարկել, ձեռնամուխ լինել
  44. տարածվել, ծավալվել, լցվել, պատել
  45. փռվել, ծածկել, պատել
  46. պատրաստել, սարքել
  47. լսել, ունկնդրել
  48. փակել
  49. սահմանել
  50. դիմել
  51. համակել, բորբոքել, պատել, համապատասխանել, պատշաճել, հարմարվել
  52. արմատակալել, կպչել
  53. ապավինել
  54. տե՛ս ձերբակալել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]