վզախեխտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vzɑˈχɛχt]
վանկեր՝ վ(ը)•զա•խեխտ
- Ղարաբաղ՝ խեղդված, որ լինում է վիզը ոլորելուց, վզի կապը ձգվելուց (անասունի մասին) ◆ Էն տարե քու եզնը սմախեխտան ստակեց, էս տարե իմը՝ վզախեխտան:
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։