վթվեթանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)թ•վե•թանք 

  1. Ղարաբաղ՝ հոտոտելը ◆ Էլ հա վթեվանքտ սկսվե՞ց։
  2. ուտելիքի նկատմամբ խիստ քմահաճ ◆ Վթեվանք մարթ ա, ամեն ուտելի բան ղրաղ ա տինում։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։