վիլա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վի•լա 

  1. Ղարաբաղ՝ թելի փաթույթ ◆ Տասներկու վիլա թել եմ առել, դեռ չի բավարարում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Սըրմի վիլա, կուռդ թիլ ա։ Ահ ◆ Մինչի Ղուբա՝ ջիպատ-ջիպատ, Մինչի Բաքու՝ վիլա-վիլա: (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Էս վիլեն գըցի՛ր վիլլաքարին: (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։