վհուկ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vhuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վհուկ
վանկեր՝ վ(ը)•հուկ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Հավանաբար փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը հավաստված չէ։
Գոյական
- կախարդություններ ու գուշակություններ անող մարդ (սնոտ․) ◆ Մըթին անտառից… գալիս է ահա վըհուկ ծերունին, Մութ գալիքների մեկնիչն ու հըման։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) ծայրահեղորեն չար, հրեշավոր մարդ (առավելապես կանանց մասին)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- կախարդ, գուշակ, դյութ, հմայող, հարցուկ, մոգ (սնոտ․), կյուս, իղձ, գետ (հնց․)
- ջադու, ջադուկ (փխբ․) (ժղ․)
- տե՛ս ձեռնածու
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | վհուկ(ը) | վհուկներ(ը) |
Սեռ. | վհուկի | վհուկների |
Տր. | վհուկին | վհուկներին |
Հայց. | վհուկի(ն) | վհուկների(ն) |
Բաց. | վհուկից | վհուկներից |
Գործ. | վհուկով | վհուկներով |
Ներգ. | (վհուկում) | (վհուկներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։