վննըծերք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vnːəˈt͡sɛɾkʰ]

վանկեր՝ վ(ը)ն•նը•ծերք 

  1. Ղարաբաղ՝ ոտ ու ձեռ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. վննըծերք անել, ոտ ու ձեռը շարժելով՝ արագորեն գնալ՝ կատարել՝ բերել և այլն ◆ Կյողերը ... վխելնան նհետ թուղես ըն լղաճաք փխճիս են քրերեն մաչավը, վննըծերք արած։ Հժհք
  2. վննըծերքն անել,
    1. ոտ ու ձեռը շարժելով մի կերպ հասկացնել ◆ Նրա լյուզին գյուդում չում, ամմա վննըծերքեն ընելան կլխու ինգյա, թա հինչ ա օզյում։
    2. կոտրատվել, նազ անել ◆ Խոսած վախտն էլ վննըծերքին անըմ, յա սփաթը տասը ջուռա փոխ տամ, վեր հեռուդան հեռու եշողը ասըմ ա՝ յարաբ էս խանըմնեն տեսնաս վեր օնիվերսիտան ըն տյուս եկալ։ (Տմբլաչի Խաչան)
  3. վննըծերքա ըննիլ,
    1. ուժասպառ լինել
    2. շատ ծերանալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։