վննըկյալիք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վըն•նը•կյա•լիք 

  1. Ղարաբաղ՝ մեկի գալը, որով իբր պայմանավորված է եկած տեղում հաջողություն կամ անհաջողություն լինելը ◆ Վննըկյալիքտ պարի ընի։ ◆ Նրա վննըկյալիքը կտրվե, եկու հյուչ թա չէ. վնասը վնասեն հետան ա կյամ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։