վունց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vunt͡sʰ]
վանկեր՝ վունց
- Թբիլիսի՝ ոչ ◆ Վունց հորն է լսում, վունց մորը։ (Գարեգին Սևունց)
- ոնց, ինչպես
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- վունց տարա, վունց բերի, առանց այլևայլության, ուղղակի ◆ Վունց տարա, վունց բերի, դեմուդեմն էն ասի։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։