վռըվեռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•ռը•վեռ 

  1. տե՛ս ոռավեռ ◆ Իսկ ամալ չի կյալ, վար լուզիտ մխրե պահես, -ասըմ ա կնեգյը, էտ մարթիտ յըխան փռնում, վռըվեր կուփի տամ։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. վռըվեռ անել,
    1. ետ-ետ գնալ ◆ Եզենքտ մխրե վռըվեռ ըրա, վար ըրբատ քամակ կյա։
    2. նահանջել, ետ կանգնել ◆ Ասեց ծմակը մարթ ղարկենք, հենց վար լսեցե տյուվըս քյիննական ծմակը, վռըվեռ ըրավ։
  2. վռըվեռ կենալ, նույնն է * վռըվեռ անել ◆ Վռըվեռ կաց՝ ըռաշկեց վեննը կենամ։ Էտ հինչ տեսակ մարթ ա՝ ուրան լսածն էլ ա վռըվեռ կենում։
  3. վռըվեռ քինալ, նույնն է վռըվեռ անել 2 նշան. ◆ Էս մարթը վըեր մուտանում ա թա թեն եր օնի, մին էլ վռըվեռ ա քյինում։ Հժհք

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։