վտվտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)տ•վ(ը)•տել 

  1. Ղարաբաղ՝ հոտոտել ◆ Աղվեսը օխտը աշկավ էլ եշի, օխտը թքավ էլ վտվետա, վեչ կտեսնա, վեչ վետը կհասկանա։ (Տմբլաչի Խաչան)
  2. իրեն չվերաբերող որևէ բանով խիստ հետաքրքրվել, պրպտել ◆ Փիս խասյաթ օնե, հինչու թաքուն պան ինի՝ վթվթլական ա գյիդա։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։