վրակացու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɾɑkɑˈt͡sʰu]
վանկեր՝ վ(ը)•րա•կա•ցու
- Թբիլիսի՝ հսկիչ, պահապան (տան և այլն) ◆ Հինգ աղբեր մի կոշկ ին շինում. Չուրսը մեչն ին բանում, վրա հինգը նրանց վերակացուն է, Ու նրանց բոլորքը պտուտ է գալի։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Նոր վերակացուն օտկը դպրոցին շեմեն ներս դնելեն պերի... դպրոցին վրա շնորհք էկավ։ Գուրգեն Մահարի
- Մալաթիա՝ ճարտարապետ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։