վրաձաձուգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɾɑd͡zɑˈd͡zuɡ]
վանկեր՝ վ(ը)ր•ձա•ձուգ
- Համշեն՝ մեկի գործած հանցաքը ծածկելը, գաղտնի պահելը ◆ Վրաձաձուգը ինչ պոն ա չիդիս. հայսդ ըղաձը դղիդ գասիս՝ անույ նալ՝ հայսիդ գռիվ հոնիս գու։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- վրձաձուգ անել, գաղտնի պաել, թաքցնել, ծածկել ◆ Մարը դղոցը մեխքը հորմըն վրձաձուգ արավ։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։