Արագ, առանց շունչ առնել խոսել։◆ Երբ ես էի Շուշան մայրիկի նամակները գրում, նա մի գլուխ վրա էր տալիս, ականջիս հազար ու մի պատմություն շշնջում «Մանկավարժ»◆ Բան էր խոսում․ ավատաս խոսկը խոսկին կարկտի պես վրա տաԳաբրիել Սունդուկյան
Խոսքի մեջ մտնել․ մի խոսք հարել, վրա բերել◆ Եվ աղջկան համեստ ու հերոս փեսային տալով, ուրախ-ուրախ վրա էին տալիս․ մի բարձի ծերանանք (Մ․ Սարգսյան)◆ –Աղվոր են․․․ –Աղվորն ալ խոսք է, վրա կու տա նա։ Աշոտ Հովհաննիսյան
