տաբու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•բու 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

տաբու1[խմբագրել]

< табу < պոլինեզ. tabu արգելք

Գոյական

  1. նախնադարյան ժողովուրդների մոտ՝ որևէ գործողության՝ բառի՝ առարկայի ևն գործածության արգելք, որի խախտումը, ըստ սնոտիապաշտական պատկերացումների, պատժվում է գերբնական ուժերի կողմից
  2. (փխբ․) արգելված բան
  3. (փխբ․) արգելք
  4. (կրոն․) որոշ գործողությունների և առարկաների վրա դրվող արգելքներ նախնադարյան հասարակության մեջ
  5. այն երևույթը, երբ կրոնական հավատալիքների, նախապաշարումների կամ բարոյական, սոցիալական զանազան պատճառներով խուսափում են որոշ առարկաների իսկական անունները տալուց և դրանք փոխարինում այլ անվանումներով. օրինակ, հայերենում օձ ասելու փոխարեն հնում հաճախ գործածում էին թոկ, պարան բառերը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս հպարգելք
  2. բառարգելումтабуta bou

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։

տաբու2[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) ավստրոնեզիական ընտանիքի պոլինեզյան ճյուղի լեզու

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։