տակռըքենի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑkrəkʰɛˈni]
վանկեր՝ տակ•ռը•քե•նի
- Ղարաբաղ, Ղազախ՝ մի տեսակ վայրի ծառ ◆ Թվանքը կալվ ձմեռը, սմախառը չձգեց ոչ, մին էլ տեսնիմ տակռըքենի տանձըքենի... ծառերը ճարթ ու փշուր անելով գազանը կորավ գնաց։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։