տաճակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑˈt͡ʃɑk]
վանկեր՝ տա•ճակ
- Ղարաբաղ՝ աղբափայտի տակի բարակ ձող
- գորգի դազգահի աղբափայտից բարձր ամրացված աղեղնաձև բարակ ճիպոտը, որով կանոնավորում են գործվածքը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։