տաշոն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑˈʃɔn]
վանկեր՝ տա•շոն
- Սեբաստիա, Կարին՝ տաշտ (խմորի և ալյն) ◆ Հարս մը խմորի տաշոնը գլխին կնոջ մը հոտ կը խոսակցի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
- Հաճն՝ պղնձե կլոր մեծ թաս, որ իբրև տաշտ է ծառայում
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։