տատանախաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տա•տա•նա•խաղ 

  1. Վան՝ տատանվող, վարանող ◆ Տափնողը ցաքին վրա կայնած՝ ձեռքին մեջ ձգտած է լծափետին կապված չվանն իբր կշռորդ իր անձին, տատանախաղ, երերուն իր գնացքին։ Ատ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։