Հայերեն

«տարօրինակ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•րօ•րի•նակ

Ստուգաբանություն

անսովոր, ոչ սովորական, արտասովոր ◆ Տարօրինակ արարք` երգ։ ◆ Մի պահ գտնվում էինք այդ տարօրինակ երգի ազդեցության տակ։ (Ավետիք Իսահակյան)
խորթ, անծանոթ, օտարոտի ◆ Տարօրինակ անուն՝ զգացմունք։ ◆ Մի անգամ էլ, երբ Թառլանը ձուկն էր բռնում, մի տարօրինակ անծանոթ զգացում տիրեց նրան։ Հովհաննես Թումանյան
անհասկանալի, անբացատրելի ◆ Կնոջ… դիտողությունը բոլորովին տարօրինակ էր թվում նրան։ (Րաֆֆի) ◆ Ի՞նչ տարօրինակ է մարդը շինված. հույս ունի դեռ, երբ բնավ էլ հուսալու տեղիք չկա։ (Ավետիք Իսահակյան)
ուրիշներին ոչ նման, յուրօրինակ ◆ Տարօրինակ, մենակ… նա գնում էր արագ։ Եղիշե Չարենց
կասկած հարուցող, կասկածելի, իր մեջ թաքնված մի բան ունեցող ◆ Տարօրինակ պատվեր` հրաման։

Բաղադրյալ բառեր
տարօրինականալ տարօրինակացնել տարօրինակացում տարօրինակորեն տարօրինակություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ странный (ru) ‎(strannyj), необычный (ru) ‎(neobyčnyj), необыкновенный (ru) ‎(neobyknovennyj), диковинный (ru) ‎(dikovinnyj), особенный (ru) ‎(osobennyj), причудливый (ru) ‎(pričudlivyj), чудаческий (ru) ‎(čudačeskij), чудаковатый (ru) ‎(čudakovatyj), чудной (ru) ‎(čudnoj), эксцентричный (ru) ‎(ekscentričnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։