տեղածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɛʁɑˈt͡sin]
վանկեր՝ տե•ղա•ծին
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) տեղում ծնված, տեղական ծագում ունեցող ◆ Ընկուզենու տեղածին լինելու տեսակետը անհերքելի է։ –Անվանագարդ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։