տինիկավեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տի•նի•կա•վեր 

  1. Ղարաբաղ՝ դանակ ունեցող, դանակավոր ◆ Մեր մաչին տինեկավուր կա՞, թող տենակը տա ծըմերուկը կտրենք։
  2. դանակով մորթող, սպանող ◆ Մին տինըկավուր առաչս կտրեց, թա փուլերտ տյուս կալ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։