տխրախոսուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ տ(ը)խ•րա•խո•սուն 

Ածական

  1. (նորբ․) տխրալից ◆ Սակայն երգս մի պահ տխրախոսուն դարձավ։ Ռ. Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]