տնգլաղոճի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ Տըն•գը•լա•ղո•ճի 

  1. Կարին՝ Երերուն, տատանվող։ 2․Ճոճանակ։ 3․Գլխիվայր գլորվել։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։