տուռտոռանք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տուռ•տո•ռանք
- մածնի, թանի և այլ հեղուկ նյութերի անպետք մասը ◆ Մածնեն տուռտոռանքը տար ածե լկամանը, վար հավերը խմեն։
- նույնն է՝ տաշտաքերանք
- որևէ բանի՝ խաղի, հերթի և այլնի վերջինը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։