տուտուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տու•տուլ 

  1. Կարին, Ջավախք՝ շվի, որ պատրաստվում է սեզի ցողունից ◆ Նրանց ուշադրությունը երբեմն գրավում էր հերվից լսվող տուտուլի ձայնը։ (Հակոբ Մանանդյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։